Apostel Nelson in Nederland

Soms komen bijzondere gebeurtenissen gewoon uit de hemel vallen. Plotseling werd bekend dat apostel Russell M. Nelson en zijn vrouw, Wendy, plus zuster Sheri L. Dew, voormalig raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium van de kerk, schrijfster en directrice van de uitgeverij Deseret Book, in Nederland zouden zijn voor een congres. Congres Ouderling Nelson van het Quorum der Twaalf Apostelen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen was uitgenodigd als spreker op een internationaal congres over het gezin. Hij beklemtoonde daar het belang van kinderen en gezinnen voor de toekomst van de wereld: ‘Ons toekomstige geluk en zelfs de toekomst van hele naties is verbonden met kinderen. Het gezin met kinderen moet weer de basiseenheid van de samenleving worden. We moeten kinderen gewoon meer waarde toekennen dan we nu doen.’ Het World Congress of Families is een internationaal netwerk van nationale, etnische, culturele en godsdienstige instellingen die de essentiële rol verdedigen die het gezin in de samenleving speelt. Het congres duurde drie dagen. De kerk verkondigt al heel lang dat het belangrijk is om een sterk gezin te hebben en gaf in 1995 een proclamatie uit, waarin onder meer te lezen is: ‘Het gezin is door God ingesteld. Het huwelijk van man en vrouw is van essentieel belang in zijn eeuwige plan. Kinderen hebben er recht op om binnen het huwelijk geboren te worden, en te worden opgevoed door een vader en een moeder die de huwelijksgelofte met volledige trouw eren.’

Wendy Watson Nelson, Ph.D., de vrouw van ouderling Nelson, sprak de bezoekers van het congres toe over de noodzaak om de geestelijke kracht van het gezin te vergroten. ‘We hebben gezinnen nodig die naar God opzien en die alles uit hun leven weren dat geestelijk verval veroorzaakt’, zei ze. ‘Er is alleen hoop op een goede toekomst van onze naties als onze gezinnen geestelijk sterk zijn.’
Sheri L. Dew, voormalig raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium van de kerk, was ook een van de sprekers tijdens het congres. Zij zei onder meer: ‘Een deugdzaam leven is een makkelijker, bevredigender leven. En het is een van de beste manieren om ons gezin en daarmee onze wereld te sterken.’ Devotional Meteen na de aankondiging van deze spreekbeurten in Amsterdam, had het Nederlandse public affairs-comité onder leiding van ouderling Chris Kleijweg en Marianne van Wermeskerken apostel Nelson per e-mail uitgenodigd om ook een haardvuuravond te houden. Dat was geen enkel probleem, wat heet, ouderling Nelson antwoordde meteen en bood zelfs twee ‘devotionals’ aan, één voor de zusters met onder meer zuster Sheri Dew, en één met hemzelf en zijn vrouw.

Op de bewuste avond, op donderdag 13 augustus, had ouderling Nelson een aantal plaatselijke autoriteiten meegenomen, die eerst kort het woord voerden. Eerst stelde president Brubaker zich voor, de nieuwe zendingspresident, met een korte boodschap in het Nederlands. Onze tempelpresident, president Jack van Rij — toch een beetje Nederlands — dacht dat zijn bijdrage net zo welkom zou zijn als een ‘koelkast in Alaska’ omdat iedereen toch op de apostel zat te wachten. Hij sprak over het belang van de tempel, en gaf de leden de onvermijdelijke aanmoediging: ‘Het is heerlijk om een tempel te hebben, het is nog heerlijker om erheen te gaan’. Toen stelde president Kopischke zich voor, de nieuwe gebiedspresident. Hij verhaalde van zijn ervaringen in Neurenberg in 1989 bij de val van de muur tussen Oost- en West Duitsland. Ouderling Nelson was daar drie weken voordat de muur viel, en op dat moment kon nog niemand voorzien dat dit zo snel zou gebeuren; hij profeteerde toen dat de muur zou vallen, en wel spoedig, en dat Duitsland zou worden herenigd. Als een apostel spreekt, zei president Kopischke, kun je twee dingen doen. Je kunt het zien als iemand die een goed onderbouwde mening verkondigt, maar je kunt zijn woorden ook als een profetie beschouwen, iets waar je in je leven veel aan kunt hebben, ook al hoeven daar niet altijd muren voor te vallen.

Zuster Wendy Nelson vertelde hoe ze rond was gereden door Nederland, waarbij haar een bord opviel met ‘Bob blijft fris’. Ouderling Chris Kleijweg had het haar uitgelegd, de Vlaamse uitvinding van ‘Bewust Onbeschonken Bestuurder’, en zij vergeleek dit met de leiding van de Heilige Geest. Bob mag dan fris zijn, maar de leiding van de Geest gaat dit ver te boven. Zij beschreef een test die zij had gedaan als professioneel gezinstherapeute, waarbij zij mensen had uitgedaagd om zich vijf dagen lang voor te stellen dat de Heilige Geest naast hen stond, maar dan ook voortdurend: bij het bidden ’s ochtends, bij de eerste verleiding van de dag, bij elk gesprek. Mensen meldden dat zij anders gingen praten, het huis schoonmaakten, dat alleen essentiële zaken op hun werklijst bleven en dat ze veel meer open gingen staan voor de Geest. De Geest is beter dan welke Bob ook: stem je af op de Geest, volg dan je gevoel en vertrouw ook op de Geest.

President Nelson, de slotspreker, vertelde over het congres, dat bedoeld was om de wereld veilig te maken als een plek die kinderen verwelkomde. Een maatschappij die kinderen geen plaats geeft, heeft geen toekomst. Hij prees de Nederlandse heiligen dat zij tijdens de vakantie op een donderdagavond zo massaal waren gekomen op zo maar een avond. De kerk is goed gevestigd in Nederland, en hij had iets van de liefde van ouderling LeGrand Richards voor ons land meegekregen. Niemand minder dan deze oude apostel en ouderling Spencer W. Kimball hadden hem destijds aangesteld als ringpresident, en toen hij in het Quorum der Twaalf werd geroepen, nam hij precies de vacature van LeGrand Richards in. Ouderling Nelson had ook een Nederlands liedje van zijn voorganger geleerd, en verrukte de zaal door prompt te zingen: ‘De bezem, de bezem, wat doe je ermee, wat doe je ermee, je veegt ermee, je veegt ermee de vloer, de vloer.’

Zijn eigenlijke boodschap lag in het verlengde van de conferentie: de kinderen, daar gaat het om. Daar ligt onze toekomst, daar moeten onze investeringen liggen. Onderwijst uw kinderen in het evangelie, in al die zaken die voor hen van levensbelang zijn. Leer hen Christus kennen als hun Schepper, leer hen over de verzoening en de vreugde van de aanvaarding van Christus als Heiland. Leer hen waar dit te vinden is in de Schriften; leer hen over de afval, leer hen over deze bedeling, die de laatste zal zijn, leer hen over de profeet Joseph Smith, leer hen te lezen in de Schriften, leer hen van het evangelie te houden. Hij vertelde dat hij het oorspronkelijke drukkersexemplaar van het Boek van Mormon had gezien, en hoe dat hem had getroffen, zo dicht te staan bij de herstelling. Leer uw kinderen over de herstelling en over het priesterschap, leer uw kinderen over de zegeningen van de tiende, leer hen over het woord van wijsheid, leer uw kinderen! De kerk is nu sterk in Nederland, laat het evangelie in uw huis aanwezig zijn. Nederland is in mijn hart, zei hij, met zijn sterke leiders en zijn krachtige jeugd. De apostel besloot met een apostolische zegen over de aanwezigen uit te spreken, een zegen van heil, volgens onze noden en ons geloof, afsluitend met zijn diepe dankbaarheid voor deze avond en een getuigenis van zijn liefde voor de Nederlandse kerkprovincie.


Naar een verslag van Wouter van Beek en een artikel op newsroom.lds.org.